Tacos, Tortillas, Quesadillas, Enchiladas, Burritos, Taquitos, Fajitas, allemaal geserveerd in een wrap met saus. Soms worden ze gebakken, maar een andere keer juist weer niet. Soms wordt het geserveerd met kaas of Guacamole maar andere keren juist weer niet. Soms worden er bonen in verwerkt maar andere keren juist weer niet. Soms worden ze gefrituurd, andere keren juist weer niet….. Afhankelijk van de chef worden al bovenstaande gerechten in verschillende vormen opgediend, kortom het Taco Mysterie blijft, ook voor ons, een smakelijk raadsel!

De zon hangt laag boven Merida wanneer we deze koloniale stad binen rijden. Onze bijbel raadt ons aan om in het donker NIET bepakt en bezakt over straat te gaan. In een recordtempo wordt de stad dan ook uitgekamt, op zoek naar dat ene úber hostel dat aan al onze wensen voldoet. Echter, naar mate de zon verder zakt stellen we ons eisenpakket noodgedwongen bij, én wanneer het geheel donker is checken we in bij het guesthouse dat we als tweede aandeden. Het uitzicht op hét plein blijkt nu ineens wel te voldoen. Op deze manier lijkt het backpacken net op winkelen in Nederland!

Wanneer de zon zich opnieuw laat zien stappen twee hedendaagse conquistadores het drukke en chaotische Merida binnen. ¨Voor zonsondergang ligt de stad aan onze voeten¨ wordt er geroepen. Echter wanneer de zon op zijn hoogst staat wordt de strijd alweer opgegeven. Door de overmacht van halfhoge Maya`s, de hitte en de te smalle straten zit er voor ons niet anders op dan ons terug te trekken en ons over te geven aan de Siësta. Mañana…..mañana

De dagen erna wordt Merida beetje bij beetje verder verkent, dit alles te voet uiteraard want taxi´s kosten geld! Gelukkig blijkt alles dat er toe doet binnen vijf blokken van ons guesthouse te liggen. Vanuit onze kamer hebben wij zelfs uitzicht over het Zocalo (hét plein) waaraan de meeste koloniale gebouwen en kerken grenzen. We hoeven dus alleen de grote, hoge, koloniale deuren naar ons balkon open te doen om vanaf daar (met een een glaasje rum) de cultuur van Merida op te snuiven. Om de hitte te ontsnappen verruilen we ons balkon voor de harde, houten stoelen in de oudste kerk van Midden Amerika. Het geloof speelt in het hedendaagse Merida nog steeds een enorme rol, de kerk is dan ook afgeladen wanneer wij binnen treden. Wij nemen plaats, vragen ons af hoe ze in vredesnaam zulke fijne tekeningen op het plafond hebben kunnen maken en spelen een spelletje ´raad wat de priester zegt´. Wanneer we voldoende afgekoeld zijn bezoeken we nog wat kunstgalerijen (ook omdat het daar koel is) en proberen nog wat lokale lekkernijen.

We besluiten ons verblijf in Merida met een bezoekje aan Uxmal, in ons geval is dat Maya tempel nummer drie! We vergapen ons hier aan de bouwnijverheid van die kleine Maya`s, vragen ons af hoe ze in vredesnaam zulke grote stenen zo ver de hoogte in hebben gekregen en zoeken tevergeefs naar de tempel waar onschuldige maagden werden geofferd. Wanneer we deze niet kunnen vinden strijken wij maar neer op de hoogste piramide van het complex met een weids uitzicht over de aangrenzende jungle. ¨Piramide, Piramide, de allermooiste school voor mij ben jij¨ …………. daarboven op de tempel in Mexico herinner ik mij ineens weer flarden van mijn schoollied op de basisschool. Misschien zijn tempels toch niet echt mijn ding!

Na Merida vertrekt ons tweepersoons karavaan verder naar Palenque. De platte provincie Yucatan wordt verruild voor de bergachtige provincie Chiapas. Deze elf uur durende busreis wordt opgeleukt door Spaans sprekende Morgan Freeman`s en Nicole Kidman`s. Aan het duur betaalde premierpakket, waar films een onderdeel van zijn, hebben we dus ook geen klap. Alhoewel, soms lijkt het alsof we delen van Spaanse dialogen kunnen verstaan.

Bij aankomst in Palenque worden wij begroet door de meegereisde zon. De eerste zonnenstralen kleuren de lucht boven het regenwood diep rood en doen het leven in stad en woud ontwaken. We checken in bij de eerste vroege vogel die wij treffen. Ditmaal geen schitterend balkon met uitzicht over het Zocalo, in plaats daarvan een miniscuul raampje waar vreselijke kerstmuziek doorheen galmt. Ja, Mexico maakt zich op voor kerst en dat het in Mexico grootst gevierd wordt is overduidelijk. Overal waar wij heengaan worden wij getrakteerd op processies, kerkdiensten, optochten, vuurwerk enz.

Het stadje Palenque heeft eigenlijk weinig te bieden. Half afgebouwde of half vervallen betonbouw geeft het stadje een weinig aantrekkelijk karakter. We zijn dan ook niet hier vanwege het stadje zelf maar meer vanwege het nabij gelegen Maya ruïne complex. Op de dag dat wij deze bezoeken blijkt de zon zijn geloof in ons te hebben opgegeven, het stortregent! Van onderuit onze backpacks halen wij onze unisex, fake, Goretex jassen, die wij voor een prikkie in China hebben gekocht, te voorschijn. We hadden enigszins hoop dat we deze unisex schaamte nooit nodig zouden hebben maar vandaag is het een must. Gewapend met twee identieke jassen sluiten wij ons bij de rest van het reisgezelschap dat ons gedurende een dag zal verblijden met hun bestaan. Echter, wanneer wij het ruïne complex binnen stappen is de rest van ons reisgezelschap in geen velden of wege te bekennen. Het zal wel aan de jassen liggen….

Het Maya complex is gehuld in nevel en lijkt te worden weggespoeld door de regen die met bakken uit de lucht komt zetten. Het is ijskoud en we vragen ons af wat we hier in vredesnaam doen. Maar dan…… opeens….. vanachter de wolken…… worden wij verblijd….. met een nieuw regenfront. We schuilen wat en zitten onze vier uur in Palenque uit. Het complex is heus wel mooi, maar is toch echt iets dat je met mooi weer zou moeten bezoeken.

Na het tempelcomplex worden wij verder gereden naar een waterval waarvan ik de naam ben vergeten. Hier kunnen wij, in de stortregen, zien hoe water van 30 meter hoogte naar beneden stort. De nevel die hierbij vrijkomt ontrekt het laatste beetje warmte aan ons lichaam. We concluderen daarom dat een waterval toch echt een mooi weer activiteit is.

We besluiten de dag met een bezoek aan een tweede serie watervallen, genaamd Aqua Azul. Deze prachtige, helder blauwe waterval kleurt op onze regenachtige dag een beetje flets. Gelukkig is het enigszins opgehouden met stortregenen waardoor we wel de kans krijgen om een aantal plateau`s van de waterval te bezoeken. Met bevroren tenen in slippers, lopen wij op en neer langs de waterval en bedenken hoe schitterend dit zal zijn met mooi weer, vandaag is dat helaas wat minder! Gelukkig is ons verblijf hier slecht van korte duur en worden wij spoedig teruggereden naar de locale lekkernijen van de Burger King.

Na Palenque wordt onze reis voortgezet naar Oaxaca City in de provincie Oaxaca. Van te voren stond dit uitstapje niet op de planning maar Mexico bevalt ons dusdanig goed dat wij er graag meer van wilden zien. Zodoende verlengen wij ons verblijf met een uitstapje naar Oaxaca City en Zipolite Beach. In dat laatste stadje bevind ik mij nu en het strand dat zich op dertig afstand van mij bevind schreeuwt om mijn aandacht. Ik kan de aantrekkingskracht dan ook niet langer weerstaan, wij gaan ons nu dan ook weer lekker mengen tussen de wiet rokende hippies en naaktlopers!

Hele fijne feestdagen en alvast een gelukkig nieuw jaar!